Düşünmek Erdemdir Şiiri - Naki Aydoğan

Düşünmek Erdemdir

Ben unutuyorsam
İnsanlıkta unutuyordur beni
Yeni bir bedende yeni bir ruh büyüyor
O öğrendikçe beni kendini yaratıyor
Kendini öğrendikçe kullanacak dünyayı
Paylaşacak evrenini
Hayata yeniden batacak başka yaşayacak
Hayat aynı, aynı dünyada
Hayatlar çoğaldıkça farklı ufuk, farklı çizgi
Ve unutmamak için ne yaptık ne ettik
Bu düşündürücü
Kendini bilmeyen teknolojiler ürettik
Ya kendini bilirse bizi tanımak isterse
Bu mümkün değil düşünülmez,
Ama düşünüyoruz yeni ufkumuz, yeni ufuk çizgisi
Kaderimizi belirleyecek, belirliyor
Hayran kalıyoruz mesela bir ağacın boşlukta ruh sarılmasına
Biz hayran kalınacak mıyız
Boşluğa bakıp düşünmeyi öğrenmek
Dinlemek başka düşünenleri düşünceyi paylaşmak asıl
Boşluğa tutunarak salınmak
Ve birlikte sarılmak geçmişi gebe tutmak içimizde
Geleceği bir bütünlükte doğurmak
Bu hayran kalınacak mı
Zamanı içimize sıkıştırıyoruz ve dışarıda depoluyoruz
Bir kum saati gibi bizden ayrı olgularımıza var ediyoruz
Bize faydası ya kalmazsa faydasız kalırsak
Bizden faydalanacak
Aslında biz diye bir şey yok, bir olup unuttuk bir, bir
İnsanlıkta unutulacak belki
Tüm unutulmuşluk bir anda hatırlanırsa
Boşlukta bir fikir belirir belirmez düşünce eylemine geçecek
Zaman nice eylemler içinde
Kuyruğumuz niye yok!
Kuyruğumuzla zaman farkımız çok
Evren farkımız var
Ama evrenimizi paylaştığımız dünyamız var
Arkadaşım eşek, onun kuyruğu hala var
Hala eşek var
Düşünce bitmez erdem kaybedilmez…
Uykum geldi kuyruğumu görürüm belki
İyi geceler…
Dilimiz kuyruk olmuş bizim… mesajlaşırız