beklenmek uzaklarda ışık perdesi
ve yaklaşıldıkça sanki kör kuyunun dibi
bak akıl almaz karanlık düşersin içine
ve kaybolunca mahkumsun nefsine
görmek orayı yürümek ki amasız
sonra nedamet nedametki zamansız
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta