Gurursuzca gitmemeliydin!
Nasıl ıssız bakışlarınla girdiysen hayatıma
Yine öyle:
Gözlerimin içine bakarak veda etmeliydin…
Artık terk ettiğin şiirlerim hayata dargın
Şiirlerimi öksüz bırakmamalıydın.
Hani Kız Kulesi bize hayran olacaktı,
Güzelliğin karşısında utanacaktı güller?
Şimdi ağlıyor sıcaklığına hasret kalan eller.
Beni yarı yolda bırakacak kadar
Yüreksiz olmamalıydın!
Yani sen bunları yapmamalıydın.
Bir hoşçakal diyemedin mi giderken,
Beni yalnız gecelerin koynuna atarken
Düşünmedin mi?
Yoksa, sen beni hiç sevmedin mi?
Sevdiysen, beni böyle bırakmamalıydın.
Nefretle bakıp
Hayal kapılarımı yıkmamalıydın.
Yoksa ben mi kazıdım kalbinde mezarımı,
Ben mi kefenimi giydim
Hiç düşünmeden?
Evet!
Kendi mezarımı kazıdım, ölüm fermanımı hazırladım
İdam yoluna düşünmeden çıktım,
İpi boynuma kendim taktım.
Yani sanık ben, hakim ben, cellat ben...
Ama Azrail sen!
Şimdi her şey senin elinde
İster azrailim ol canımı al;
İster meleğim ol benimle kal...
(23 KASIM 2009 – 23:23)
Fatih AktaşKayıt Tarihi : 16.11.2011 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!