Düsünmedim desem yalan olur sana

Yikilmadim desem yalan olur sana, agladim bütün gece;
nerdesin bilebilsem, yanina gelebilsem özledim delice...
Bir sen vardin anlayan,bir sen vardin yaninda utanmadan agladigim!
Herkes dostunum derdi,anlatsam gülerlerdi...nedense cözemezlerdi.

' Hani kötülüklere bulastirmadigimiz dünyamiza yeni dostluklar katabilmekti hedefimiz.Tirnaklarimizla kazidigimiz toprakta yesertmistik sevdamizi...milyarlarca canlinin yasadigi evrende insan aramistik yilmadan.Bezdirememisti bizi insanin insana kahpeligi.Tüm olumsuzluklara ragmen cömertce sunabilmistik insan addedilen varliga yüreklerimizi...sevgimizi. Ici bosaltilmis kelimelerle bizi yok etmelerine izin vermemistik degilmi? '

Biz seninle her zaman dosttuk ve inadina dost olduk.

Üzülmedim desem yalan olur sana,aradim bütün gece;
seni duymak istedim seni görmek istedim özledim delice.

' Hani dostluk adina verilmis bir sözümüz vardi; belki herseyimizi yitirecektik ama insanligimizi asla! Yem etmeyecektik varligimizi yilanlara! Etmedik. Herkes koptugumuzu düsündü ama biz; uzaklastikca bütünlestik, uzaklastikca daha da kenetledik yüreklerimizi.Diktigimiz tohumlari koparmalarina izin vermedik. Birileri madde denen carkta ögütmek zorunda kalirken maneviyatlarini, efsanelestirdikleri bir olduk degil mi? '

Biz seninle her zaman dosttuk ve inadina dost kaldik.

Düsünmedim desem yalan olur sana düsündüm bütün gece;
yanimda olsa dedim, elimi tutsa dedim özledim delice.

' Dedim ya; kiymetini bilmediler; icini bosaltarak agizlara sakiz ettiler dostlugu...Simdi dost oldugunu iddia edenleri gördükce sensizlik zoruma gider, gülüp gecemem.Ezildikce ezilir yüregim. Paylasimlarimizi düsünürüm geceler boyu...yoklugunun sancisi sarar beynimi. Yinede buruk bir sevincle titrer yüregim...Yanimda olmasanda bilirim ki...

Dostuz seninle ve inadina dost kalacagiz.