Düşünmeden Şiiri - Işbara Han

Fütursuzca girdigim bir savaş sonunu düşünmeden
Hissettiğim, özgürlüğüne verecek aciz bir can sonunda
Çatışmalar yaşıyorum, içinden cikamadigim, sensiz
Cesaret edemediğim, hayallerim olmadan bir düşe

Düşüyorum bir uçurumdan engelsizce, tutunamadan
Ansızın gelişti herşey, zamana firsat bulamadan
Hayasızca çöken hayallerimi bir adımda tutamadan
Hüzne çarpılıp, sürüklenirken gelmeden limana

Çarpıyor rüzgarın döndüğü fırtınada hırçın kayaliklara
Delik deşik edilirken ruhum her barışında tetiğe
Bedenimden akarken kan, kurban oluyorum bir aşka
İniyor kalkanlarım, bedenime saplanıyor hançerler

Hissederken kaybettiğim bir savaşın eşiğinide olmayı
Ya varol bu yasaklanan aşkta, yada öl onun uğruna
Nasıl tutabilirim karşında bu duvarlarla örülü şehri
Kaleler fethedilmiş, bombalar patlarken yüreğimde

Akarken yağmurdan karışıp damarlarımdan zehrin
Öldürmeyi deniyorum her geri çekilirken kendimi
Akmayan dağlar, esmeyen duvarlar, yüzen kalelere
Uçan yollara, kaybedilen ruhlara insanlığa, kendime

Kaybettim savaşımı, yuzelliyillik kavafisin ozgurlugundeki gibi....