Düşünler Gemi Şiiri - Şair Jandos

Ay büyüdü, geceler oldu,
Düşünler hüzün, hüzünler gemi.
uyanışlar yitirmiştik, seviler..
puslu bir şehirde.
Şafaklar üstümüze şimdi
Ölüm yüzlü kalabalık.
Dişi bir hançerdir yalnızlık,
Şehvetle kanatır, yüreğim ırgalanır
Ve bir martı can çekişir
Çırçıplak yaz olur denizler.

Ay büyüdü, geceler oldu,
Düşünler hüzün, hüzünler gemi.
Düşeceğim sanırım çok vakit,
sarılırım boşluk.
Sevişirim, ciğerlerimi doldururum,
Boşluk..
Ve çeyrek şaraplık sarhoşluk
olur.
Uzak upuzak.

Ay büyüdü, geceler oldu,
Düşünler hüzün, hüzünler gemi.
Bir türkü düğümlenir dişlerimin arasında.
Ne zaman, nerdeydi? kimdi?
Yolculuklarıma uğurlayan beni.
Gittimiydi, çiçekmiydi neydi...
Arasıra hatırladığımız
akşamüstülerin serinliğindeydi.
Özlemlerim, gecelerim, sayrılanırım,
Ben ıslık olurum sonra, elleri ceplerinde.

Ay büyür, yüreğim büyür.
Düşünler hüzün, düşünler gemi.
Bir yanım bal rengi bakar.
Yolculuk olur
Uzak, upuzak..
Ey dost!
En kahır gecede;
-Ey özgür! ...
Bilirmisin?
Bilmem kaç geri dönüşün ardından,
Bu yürekten,
Gemiler nereye gider? ...

(Dolunaylı 1 temmuz gecesi başlayıp, dolunaylı 1 ağustos gecesi bitti.2001 İstanbul)