Ellerini koymuş pencereye,
Sakin sakin düşünen bir adam.
Hayattan umudunu kesmiş sanki,
Sadece yaşıyor huzursuz yaşam.
Üzerinde ceketi yok
Ve de başında şapkası
Cebinde de yok parası...
Zaten senelerce ağlamış anası.
Neden sevsin ki hayatı ve de huzursuz yaşamı.
Görürseniz o düşünen adamı,
Unutmayın ondan ders almayı!
Kayıt Tarihi : 23.5.2003 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hazan rüzgarlarında savrulan yapraklar gibi.
Şakaklarında derin çizgiler var,
Kan toplamış avuçlarında.
Halinden belli
Ayrı düşmüş sevdiğinden yüreği,
Dalgın bakıyor hayata gözleri,
Bir damla yaş düşüyor, bir damla kan
İç çekiyor usulca,
Bir nefes isgara oluyor sonra,
Duman duman eriyen.
Yüzünde yalnızlığın izleri var,
İhanetin vurgunu deymiş gibi.
TÜM YORUMLAR (2)