Eliyle bronz çenesini tutup derin düşünen adam
Üzerine oturduğun taş gibi çoktan durmuş zaman
İnsan eli değmemiş bir dünyada yaşamak ne güzel
Ne zaman ayıp sayılmış adına düşünce denen şey
Sen bir hastane avlusunda düşünmeye devam et
İnsanların sana deli demesinden hiç korkma sakın
Hala düşünebiliyorsan sen yat kalk haline şükür et
Belki düşünmenin bile yasak olduğu günler yakın
Antik çağlardan beri düşünmekten korkar insanlar
Ya da ne bileyim senin gibi düşünen her insandan
Karanlığı sevenler böyle olsun istiyordur da ondan
Ha ellerine ne geçecek dersen benim aklım almaz
Bakma sen ustacığım bizim aklımız inan senden az
Düşündükçe yalanlar gölgelerin eteklerine saklanır
İnsan ne kadar düşünürse insanlık o kadar aydınlanır
Allah canımı alsın asıl deliler sokaklara dolup taşmış
Lakin ilginç bir biçimde hepsi kendini birer dahi sanır
Körle yatan şaşı kalkar misali bu delilik herkese bulaşır
Vallahi billahi bazı zamanlar sana imrenmiyor değilim
Bir de bakmışsın bir elimde çay bir elimde kara kalem
Ansızın huzurlu bahçene gelip yanı başında bitmişim
Kayıt Tarihi : 15.10.2023 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!