Diz çöküp de oturmuş, başı iki elinde
Hayât öyle yormuş ki, takâtı yok dizinde
Sararmış yaprak gibi, feri sönmüş gözünde
Mühürlenmiş dudaklar, sükût etmiş dilinde
Düşünen adam derler, bakan bir daha bakar
Bilinmez ki mâzisi, dinlesen yürek yakar
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta