Hayallerimdeki Gibi Uçamadım

Sebepsiz boş yere
Döktüğümüz gözyaşlarına
Değer miydi
Beni karanlık kuyuya atarken
Hiç düşünmedin mi
Benim oğlum
Karanlıktan korkar diyemedin mi

Gecem yeterince karanlıkken
Işıkları açmayı
Perdeleri çekmeyi
Odam yeterince soğukken
Yorganımı örtmeyi
Pencereyi kapatmayı
Düşünemedin mi

Nefret besleyemem ben
Beni benden iyi bilirsin
Saygımı bozamayacağımı
Her zor anında yanında olacağımı
Beni benden
İyi bilirsin

Yağmurlar yağdı
Ay'ı aydınlatan gülen gözlerim
Kapandı
Geleceğime serdiğin halı
Çoktan toplandı
Meleklerimin kanatları
Yağmurumuzda
Islandı
Hayallerimdeki gibi
Uçamadım baba

1 günlük yağmur
Hayatımı kara bulutlara sardı
Dünden geriye kalan toprak kokusu
Çamurlarla kaplanmış botlara
Yerini bıraktı

Azraille göz göze gelmeden
Gölgene, gözlerine sığındım
Sabah güneşin açacağı umuduyla
Çiçeklerin mevsimler sonra
Açacağı umuduyla
Sıcaklığını hissedeceğim
umuduyla Yaşadım

Koynundaki sıcaklığa
Umut bağladım baba
Elbet bir gün
Kollarında taşıdığın
Çocuk olmaya
Yemin ettim baba

Henüz vakit varken
Ben seni kollarımda taşımadan
Beni taşıyacağını
umudettim baba

Şiirler eksik duyguların yansımasıdır
Gökyüzü karardığında
Yıldızlar
Şiirler başladığında
Eksik duygular
Uyanır baba

Eksik hissettiğim duyguları şiirde bırakıp
Bana yaptığın fedakarlıkları
Hikayelere destan olarak
Yazacağıma
söz veriyorum
Kahramanım olan
Koca yürekli babam