Düşünelim Meleğim Şiiri - Şükran Günay

DÜŞÜNELİM MELEĞİM

Onlar ki;
Emir yasak bildiler.
.......Söz verdiler,
.......Dönmediler.
........Okudular
............İlmi,
..............Su
................Gibi.
Gözettiler Tanrı’dan bilip,
Yemediler içmediler kralca.
.................Somunları böldüler,
..................Testileri bölüşüp,
...................Aç tok birleştiler
.............… Sofrada.
........................Cepsiz
.........................Kefeni
..........................Sezip,
..............................Huzur
.................................Biçtiler
................................... Arzda.
Kötü hesap bilmeyip,
Sabrettiler,
YARADAN aşkına.
…….Saymadılar üçünü beşini,
…….Ettiler saf saf zikirlerini.
………Nimet bilip verilenleri,
............ Görmedi bir eli,
................Diğer elin verdiğini,
...................Öyle anlar vardı ki,
....................Cümle alem bilmeliydi,
......................Yapılan iyilikleri.
.………………Bir elin nesi,
…………………İki elin sesi
………………….Olduğu
…………………...Gibi.
Kemliklere iyilik
Sundular
Sultanca,
…Dünya’yı
…..Cennete,
……Boyadılar,
……..Baştan sona.
.………Eşler çocuklar,
…………Analar babalar,
…………..Kavuştular cennet-i aleme,
…………….Kuruldular gönül tahtlarına.
………Biliyor musun meleğim?
………Son yolculuk treni,
………Kalkmamıştı daha.

Şükran GÜNAY’dan
Şükranca