Düşündürüyor Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

İçimdeki zaman akıp giderken hızla
Düşündürüyor beni
Kuşlar beni konuşuyor karşımdaki ağaçların dallarında
Üzgün.
Ve
Karşımdaki beyaz boyalı dağlar gülüyor halime
Olmuşum tunçtan demirden bir heykel kendi sessizliğim içinde yorgun
Kendimden habersiz
Olacak ya bir ada geçerken yoldan eli badtonlu
O düşündürüyor başlıyor beni.

xx

Kavgam var hayat ile güneş ile
Güzel ile çirkin ile
En çok da yanlışlarım ile
Yıkılmış bir harabe var gözlerimin önünde
oğazımda düğümleniyor hıçkırıklar
Aklımda ölüm.
Her yer Toz duman yer gök ölüm tarlasına dönerken
Şu dalgın bakışlı halim.
Kahrediyor düşündürüyor beni

xx

Bir ses uyandırıyor beni dalgın bakışımdan
Gök gürültüsü yer gürültüsü
Hey, hey. eyvah.
Her yer yağmur sel çamur
İçimi acıtıyor giden yağmur altında koşan çocuk
Ayakları .ıslak .ıplak yalın
Kahrediyor düşündürüyor beni.

xx

Ahmet Yüksel Şanlı er