Bardaktan boşanırcasına yağmur yağarken dışarıda.
Aç susuz...
Soğuktan titreyen...
Kıyametini yaşayan...
Sokak çocuklarını hiç düşündünüz mü?
Rakı masasında, kadeh tokuştururken ayyaşlığınızda.
Sokak başlarında...
İnşaat köşelerinde...
Köprü altlarında..
Siz, evet siz beyefendiler, hiç üşüdünüz mü?
“ Hızlı yaşa, genç öl ” felsefenizle, kucaktan kucağa,
Arkadaş ve sevgililerinizle gününüzü gün ederken;
Ana, baba, yardan olmuş, ailesiz, kimsesiz...
Yanlız başınıza kalınca, korkudan hiç ağladınız mı?
Sokak çocuklarını hiç düşündünüz mü?
Ne yer, ne içer, nerde yatar, karınları nasıl doyar..
Sokak çocuklarını hiç düşündünüz mü?
Tabi, nereden bileceksiniz, başınıza gelmezse eğer,
Kader der geçer misiniz, yoksa umursamaz mısınız.
Başınızı ellerinizin arasına aldığınız oldu mu hiç.
İşaret parmağınızı şakaklarınıza koyup tefekkür ettiniz mi?
Bir an kendinizi onların yerine koydunuz mu?
Sahi siz, sokak çocuklarını hiç düşündünüz mü?
Adıyaman
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 1.8.2006 08:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başımızı ellerimizin arasına alarak sokaklarda, orda burda yaşayan sokak çocuklarını düşünmemiz gerek. Nerede yaşarlar, ne yerler, ne içerler, nerede yatarlar. Onlar hakkında ne yapabiliriz, elimizden ne gelir diye bir an durup tefekkür etmemiz gerek. Sahi siz, sokak çocuklarını hiç düşündünüz mü?
TOPLUMSAL BİR YARAYA PARMAK BASMIŞSINIZ,YÜREĞİNİZ SUSMASIN,KALEMİNİZ DAİM OLSUN.
Tebrikler.
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum Sn Baydak sevgiyle
TÜM YORUMLAR (3)