düşündümkü,artık hayat beni zorlamıyor,
ve çok sevdiklerimi hiç ayırmıyor..
kalbimin kırıldığı anı bile unuttum..
çünkü düşünmeyi başardım artık..
akıllı,adam akıllı düşünmeyi..
zamana perestliği bir yana bıraktım
artık yalnızca kendime bir şeyler veriyorum
şen şakrak dünyama bir düğün daha kattım..
biliyorum bu askerlikte bir gün bitecek..
freni bozuk bir araç gibi anında duracak
kalem dostumdu,onu bırakmıştım geldiğim yere
şimdi yanımda, çepeçevre mutluyum artık
düşündümkü hayatta yorulmuş bitmiş..
farkında olmadan herkesle uğraşmaktan..
yalın bir maske takmış artık...
kimsenin gözüne görükmeyeninden..
Kayıt Tarihi : 16.4.2006 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Baharşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/16/dusundumki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!