Düşündüm de kendi kendime
Ben nerdeyim sende?
Beyin hücrelerinin içinde
Ya da gönlünün tam ortasında
Belki de Şubat’ın otuzuncu günü kadar
Senden uzaklarda.
Bir an açıyorsun gönlünü en sonuna
Bazen kapatıyorsun kalbinin binlerce kilitlerini
Anahtarın her biri dünyanın her yerinde
Kapılar açılacaksa eğer en sonuna
Aramaya şu anda başlarım
Tek tek anahtarlarını her yerde
Ama vermelisin ilkini elime
Daha sonra beni bekle
Zamanları durduramam
Benden bunu bekleyemesen de
Sana söz veriyorum
Son anahtarı bulmadan gelmeyeceğime…
Kayıt Tarihi : 25.2.2011 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
28.01.2011 saat:17.30
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!