görünmeyen bedenini düşündüm
duyulmayan sesini.
beni hiç bırakmayan
koyu kahve gözlerini
avuçlarıma bıraktığın
buseleri düşündüm..
hep rüzgar çıkacakmış
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




görünmeyen bedenini düşündüm
duyulmayan sesini.
beni hiç bırakmayan
koyu kahve gözlerini
avuçlarıma bıraktığın
buseleri düşündüm..
hep rüzgar çıkacakmış
gibi
saçlarına giden ellerini
düşündüm,
yalnızlığımı yontan
uçsuz bir çölde gezinir gibi …' GÜZELDİ ŞAİR BU DA ÇOK GÜZELDİ KISA VE ÖZ ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA: ))
Bilinmeyeni, hep özleneni düşünmek ve hiç bilinmeyecek, hep özlenecek olduğunu bilmek ...Ne zordur.Kutluyorum güzel dizelerinizi.
Saygımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta