görünmeyen bedenini düşündüm
duyulmayan sesini.
beni hiç bırakmayan
koyu kahve gözlerini
avuçlarıma bıraktığın
buseleri düşündüm..
hep rüzgar çıkacakmış
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
görünmeyen bedenini düşündüm
duyulmayan sesini.
beni hiç bırakmayan
koyu kahve gözlerini
avuçlarıma bıraktığın
buseleri düşündüm..
hep rüzgar çıkacakmış
gibi
saçlarına giden ellerini
düşündüm,
yalnızlığımı yontan
uçsuz bir çölde gezinir gibi …' GÜZELDİ ŞAİR BU DA ÇOK GÜZELDİ KISA VE ÖZ ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA: ))
Bilinmeyeni, hep özleneni düşünmek ve hiç bilinmeyecek, hep özlenecek olduğunu bilmek ...Ne zordur.Kutluyorum güzel dizelerinizi.
Saygımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta