Kendi mevsimine rahmetle gelen
Toprağa can olan, özüne dönen
Bir çiçek dalında canlanıp gülen
Baharı düşündüm yazı düşündüm
Sararıp solması ayrı bir güzel
Yeşerip durması ayrı bir güzel
Göze yansıması ayrı bir güzel
Hazanı düşündüm kışı düşündüm
Dört mevsim yaşanır devri alemde
Ekmeği düşündüm aşı düşündüm
Çok kış geçirdimde ömrü alemde
Kuruyu düşündüm yaşı düşündüm
Hakka tevekkülü bıraktırmadan
Doluyu düşündüm boşu düşündüm
İnsan pişmez öyle derde yanmadan
Yeri geldi bir sarhoşu düşündüm
İnsan doğar büyür bir gün yaşlanır
Meyvesi var ise her gün taşlanır
Her insan mevsimdir birgün yaşanır
Sonunu düşündüm başı düşündüm
Ozan Şefik koydu kışa kendini
Varsa bile açmaz boşa derdini
En sona bırakır o hep kendini
Ana, baba hep gardaşı düşündüm
Kayıt Tarihi : 26.4.2023 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Teşekkür ederim, sağolun.
TÜM YORUMLAR (1)