Düşündüm Şiiri - İsmail Akyüz

Umutsuzdu umutlarım taşıyamadım
değersiz bir hayatın içinde kaybolurken
yüreğim tükenmiş bir alevin son ışığında
acımasızca kendini söndürüyordu
yalnızlığımı batan güneşlere sakladım
tohum tutmayan çorak topraklarımda
yer aradım durdum başka hayatlara
bu ömür bir kişilikmiş hiç anlamadım
hep boşa yoruldum bu dünyanın üstünde
kapattım gözlerimi gökyüzünü düşündüm
toprağı yağmuru acılanmayı
insanları düşündüm
namussuzun önde gidenini kahpesini
halden anlayanını iyilik bilenini
ölümü düşündüm nedense bir başıma ölmeyi sessizliği
nefes almayı düşündüm her şeye rağmen geçen yaşamı
eceli gördüm bir an yapayalnızdı
sessizce bakıştık soğuk elleri usulca yanağımı okşadı
hayat ne garip