Düşündüm... Şiiri - Betül Ustaoğlu

Düşündüm...
Ayna oldu bana döndü bu yara
Yaptığım kabahat büyük Allah'a
O'na döneceksem artık yüzümü
Çekmeliyim haramlardan gözümü
Hani tövbe etmiştim O'na
Hani bir daha çıkmayacaktım sözünden
Yaptığım kabahat büyük Allah'a
Fani sevgili bir bakıverse başka tarafa
İçim kan ağlıyor yanıyorum yıkılıyorum oracıkta
Bu hisler acı çekelim diye
İşkenceden ölelim mi diye
Herkese verilen hassas küçük teraziymiş bunlar
Halıkı anlamaya, O'na nasıl yöneleceğimizi bilmekliğimize
Niye O'ndan başkasına el açmayacağımızı anlamaklığımız içinmiş meğer
Aşk nasıl olmalıymış, O'na döndüysek daha başkası banane
Diyememek neden ihanetmiş
Bakıvermek küçücük bir şey, bu kadar büyük bir yara mı açar içte
Böyle büyük gücenilir mi sevgiliye
Baktığımda fânî sevgiliye, Bâkî benden güceniverirmiş böyle
Baktığımda fânî sevgiliye, Bâkî de gücendi bana
Hâlâ da anlayamıyorum Hâlık'ımı
Zayıflığım kadar yakın gaflet bana
Hayır, hayır... Gafletim kadar yakınım zayıflığa
O'na dayanıverirsem, elbet güçleneceğim... inşaallah