Uyudum düşündüm
Uyandım düşündüm...
Kalktım,oturdum düşündüm.
Hep seni düşündüm...
Yürüdüm düşündüm,
Durdum düşündüm...
Düşündükçe zamandan düştüm
Düşündükçe varlığımın bilincinden düştüm.
Ömrün orta yerinde sonbahara,
Tüm vakitlerin geçişinde sonsuz bir durgunluğa tutuldum.
Yalnızlığın tel örgülerine takılıp
Kendi içimde ölü bir bedende tutsak kaldım.
Kaldıkça içimdeki morgun soğukluğunda
kış olup üşüdüm,
boşluk olup yokluğuna düştüm...
Düşündükçe kızıl bir alev olup göğe sürüldüm.
Söz dinlemez bir özlem olup
en karanlık dehlizlerde
En derin kuyulara düşürüldüm...
Kayıt Tarihi : 16.10.2022 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!