Düşündükçe Şiiri - Hüseyin Çıplak

Düşündükçe
Çok şeyi anladım
Düşe kalka
Hayatı anladım
İyi ve kötü günde
Dostlarımı anladım.
Yağmur, kar, fırtınalar içinde,
Doğayı anladım.

Denizde yüzerken,
Vücudumu anladım
Karanlıklar içinde,
Aydınlık arayan gözümü anladım
Her ortamda korkmadan
Dile gelen sözümü anladım
Vermeyi öğreten
Elimi anladım.
Çok mutlu iken durdurmak istediğim.
Zamanı anladım.
A dan Z ye kadar,
Alfabeyi anladım.
Bir tek,
Deli gönlümü anlayamadım.
Artık anlamak da istemiyorum.
Yorgunum, gerçekten çok yorgunum.
Bildiğini yapsın,
O da hayatı anlasın.
Yansın, kavrulsun, aydınlık için.
Tepelere savrulsun.
O da düşünsün, tüm düşünenler gibi,
Oturduğu yerde oturmasın üretsin diye.
Düşündükçe düşüncenin içinde,
Yarına düşlediğim aşklar gibi....