Çok düşünme şair derler,
Düşündükçe yaşıyoruz.
Düşüncenin sınırı yok,
Duvarları aşıyoruz.
İnsan beyni bir kâinat,
Orda doğar fikir, sanat,
Haksızlığa, zulme inat,
Düşündükçe coşuyoruz.
Biz nereden geliyoruz?
Hangi yöne gidiyoruz?
Ne bıraktık geleceğe?
Düşündükçe şaşıyoruz.
Zaman, mekân ve boyut var,
Hem somut var, hem soyut var,
Hem endişe, hem umut var,
Yarınlara koşuyoruz.
Görüyoruz durumları,
Yapıyoruz yorumları,
En karmaşık sorunları,
Düşündükçe çözüyoruz.
20 Haziran 1995
Zeki ÇalarKayıt Tarihi : 1.3.2007 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/01/dusundukce-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!