nedamet terinden göçebe yurdun
ben gökçe ovanda münzevi kurdun
gerdin çerkeş yayı döşümden vurdun
sürmesi ebrardan hayalin öptüm
ben bu sevdanın düşünde öldüm...
gâhi kış, gâhi yaz dinmedi gamım
aşığa sunulmuş bir kadeh demim
közdü, küle döndü hicranı şemim
sürmesi ebrardan hayalin öptüm
ben bu sevdanın düşünde öldüm...
kul aydıni her dem sürgüni düşte
şah-ı aşk gönülde, fincani köşkte
leblerin yetmez, gönlüm hep eşte
sürmesi ebrardan hayalin öptüm
ben bu sevdanın düşünde öldüm...
Kayıt Tarihi : 18.4.2023 22:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım..
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/18/dusunde-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!