En gerçek özünle yalnızlığa sarıldığında ve bir dağ başında yalnız gibiysen eğer bil ki oradan mutlaka bir çam kokusu duyacaksın. İşte o an, yağmura dokunmasanda düşüncene tutulacaksın. Düşüncende arınıp, en gerçek düşüncelere akacaksın.
Yağmurlarca karışmak yaşama.
Yaşamak o tek tanenin derinliğindedir. Bir bütüne akmak gibi görünen özünden ayrı düşen. Kimi zaman en yüzeysel kimi zaman en derinlikten bütünlenen.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta