En gerçek özünle yalnızlığa sarıldığında ve bir dağ başında yalnız gibiysen eğer bil ki oradan mutlaka bir çam kokusu duyacaksın. İşte o an, yağmura dokunmasanda düşüncene tutulacaksın. Düşüncende arınıp, en gerçek düşüncelere akacaksın.
Yağmurlarca karışmak yaşama.
Yaşamak o tek tanenin derinliğindedir. Bir bütüne akmak gibi görünen özünden ayrı düşen. Kimi zaman en yüzeysel kimi zaman en derinlikten bütünlenen.
Kayıt Tarihi : 27.2.2012 04:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!