Bu ne çirkef ya Rabbi! Ne denli bir muamma, herkes kendi kendine zehir eder dünyayı
Nasıl bir sıkıntı bu? Nasıl ki bir bunalma, bütün hücrelerimiz dost edinmiş riyayı
Boğazımda bir düğüm yüreğimde daralma, her gece yaşarım bu kabus dolu rüyayı
Üstümde bir ağırlık gözlerimde kararma, kekeleyen sözlerle gizlerim bu sevdayı
Bu irkilme bu buhrân sanki çıkmaz bir sokak, kendi hayallerimizle korkudan titriyoruz
En yakın bildiklerden yedik hep sille tokat, çukuru biz kazıyor yine biz düşüyoruz
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta