Ağlasam,niye ağlıyorsun diyeceklerdi
söylemeyecektim,
Zaten; söylesemde anlamayacaklardı beni
biliyordum.
İçime attım hep:
Anlatmadım,anlatamadım derdimin ne olduğunu.
Belki benimle gidecek bir sırdı bu.
Anlatmak en çok beni yıkacaktı,kafamı taşlara vuracaktım,
Bir daha kendime gelemeyecektim belki de...
Keşke kafaya takmamayı öğrenebilseydim,
Daha iyi olabilirdi herşey,
Ne yazık ki; olmadı,yapamadım,sadece kendimi yıprattım,
Şimdi siz 'Pes mi ettin diyeceksiniz? '
Tabii ki hayır...
'Umutların tükendiği yer; son nefesi verdiğin andır'.
Kayıt Tarihi : 17.12.2007 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!