Düşüncesiz Sevgili Şiiri - Semiha Çelikkol

Yutkunmak zorunda kalışlarımın
acısını kaldıramaz oldum
bugünlerde
yüzümdeki maske
hiç bu kadar canımı yakmadı...

Geceler de sessizliği
o kadar derin yaşar oldum
geçmişim bir,bir
gözlerimin önünde
gözyaşlarım bile yetmiyor
artık bu çileye
geleceğimi göremiyorum
ne kadar zorlasam da kendimi
yok yok yok
olmuyor....

Belirsizdi önceleri
şimdi ise tamamen yok oldu
günlük yaşıyorum
öğrendim
öğretildi.....

İçimde susuyorum şimdi
dilime söyletmiyorum
kalbimdekileri
yüreğimdekileri
yabani saatlerimi
gecenin karasına emanet bırakıyorum
günde sahteyi oynuyor
ve sonra
zindan karasından
geceden
alıyorum emanetlerimi geri

Çırpınmakla olmuyor
hiç bir şey
dil söylesede
anlayan yoksa ne fark eder
beni benden başka
kim sever
ama
üzgünüm
ben bile sevemiyorum
artık
beni....

Elimde son umutlarım
kimseye gösteremiyorum
korkuyorum
çok korkuyorum
ama biliyorum
bir gün kaybedeceğim
seni
beni
bizi....

Bunun sonu yüreğinde
çoktan almış yerini
gözlerinden okuyorum
acı verseler de sevgili
çok üzgünüm
ama
beni
bir başkasında
istesende
ne kadar zorlasan da
yaşayamazsın sevgili
hiç kimse ben olamaz ki....
hiç kimse sen olamaz ki....
hiç kimse biz olamaz ki....
çok üzdün sen yine beni
düşüncesiz sevgili...