Böyle var ile yok arası gelip gitmelerin, içimdeki onmaz yaraları kangren etti.
Sıkça rastlamayı geçtim; azıcık denk gelsem varlığına, senle ben kavramını öldüreceğim.
Tuz buz olmuş iki ayrı gönülden, bir şaheser elde edeceğim.
Laf kalabalığı etmiyorum...
Yemin olsun ki ardın sıra bıraktığın yalnızlık, çevremdeki tüm kalabalıkların katili.
Silmeye de razıyım üstelik hafızamdan "Yüreği olmayanın gereği de yok" gibi sözleri
Peki sen her susuşumda içimde kaç çığlığın yükseldiğini,
Her yalnız bıraktığında kaç tane CAN yanımı ecele peşkeş çektiğimi,
Aşk diye oynadığın bu oyuna daha kaç figüran gerektiğini,
Cesaret edip de söyleye bilir misin yüzüme...?
Hiç kendini yorma... Düşler ülkesinin düşüncesiz prensi.
"Aşkımla yere göğe sığdıramayacağım seni" dediğin gün anlamıştım,
Beni dirhem dirhem öldüreceğini...
Başkası yüzünden yıkılmayız kurbanım.... Bilseler içimde kimler yıkıldı..
Kayıt Tarihi : 19.12.2014 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DÜŞÜNCESİZ PRENS
