Düşüncenin Yorgunluğu /anlamak Mümkün Mü ...

Yağmur, gökkuşağından elenip düşüyor da avucuna,
İhtirasın, yoksunluğumdan elenmeden geçmiyor kalbimi.

Anlamda kararsızlığımız küstürecek bir çiçeği dalında.
Yorumlarımızın ucu kapalı, pencerelerimiz kilitli yüzlerimize.
Seviyor, yıldırıyor, tüketiyor ve kayboluyoruz.
Bir rastlayabilsek, daha zayıfını bulamayız kendimizden.
Şuursuz zihinlerimiz, emeksiz yargılarımızca üçüncüleşiyor.
Bir o kalacak, bir sonsuzluk ; kayırılışın yeryüzünde.

Bir düşmanı öldürmek, bir dostu sevmemek kadar günahsızdır.
Ki hayat hiç adil değildir, bazen düşmanını selamlamak gelir elden.
Sevmemek yetmez, öldürmek gerek oysa faziletsiz, bedhah düşmanı.
Bazı ağaçlar ateşi bilmez ama, bütün ateşler tanır kuruluğu.

Muhtasaran, beşinci bir mevsimdir insan soyu.
İdrak zincirleri, gittikçe sıklaşan rabbena safında.
Bedeni günbegün çirkinlikten sıyrılıp,
Ruhu anbean ezilen, iradesizliğinin ayakları altında...