İki damla gözyaşı kat mayana
Kabarsın insan yanın.../
Aceleci bir yaşanmışlığın telaşıyla tükettim,
salt bana ait gülüşlerimi.
Kimseye maledilemez.
Ki ben,
'ağlamanın evrenselliğine inanırım'.
Bu hengâme de
bir başkasının acısına ağlayabilme ve
tepkime yetisine sahip olan insan
gerçek,
mutlu
insandır.
gülebilmek için kombine; yaşamsal mutluluk gerekir...
8.11.2008
Ali İhsan AktaşKayıt Tarihi : 8.11.2008 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ölüsüne ağlamayandan dirisine gülmesi beklenemez...
![Ali İhsan Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/08/dusuncenin-ses-hali.jpg)
Şiirine buğün ulaşmam beni üzdü. Oysa bilirim ki Ali ihsan insana şiir sunar. O şiiri okur keyiflenirsin. Mutlu olursun. Mutluluk bu kadar ucuz alınırken hatta bedava alınırken neden şurada burada oyalanır ki insan. mutlu olan insan olmak isterim. Şimdi bu şiiri okuyarak bunu bir kez daha tattım. Yüreğinden esin eksilmesin. Kutlarım ve tüm puanım sizin.
Tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (2)