Savruldu umutlara deli hazan yağmuru
Yalnızım sonsuzlukta bir denizim kupkuru
Başımda çatlak bir ses, üstümde bir yelkovan
Zamanın zembereği çoktan kırmış uskuru
Unutulmadım belki, bana öyle geliyor
Kör duvarlar sıktıkça tavan aklı çeliyor
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
