Düşüncemeler Şiiri - Turgay Kibar

Geceyi sırtlayan bembeyaz köpük,
Yırtar karanlığı öyle taşır,
Ki nasıl sırtlarım,
Bu öldüren düşünceleri.
Yorgun gelen ıssız kıyılara,
Coşkun dalgaların gürültüsü,
Dinlenmez bu karanlıkla,
Ki nasıl dinler kulaklarım.
Ne dalga dövdüğünü,
Ne dövüldüğünü bilir kaya;
Nereden bileceksin sen,
Uzaktan sevenin olduğunu.
Ne kuş uçarken kullandığını,
Ne kullanıldığını bilir rüzgar;
İçimizde gizlenirken sevgi,
Nasıl taşısın dünya bizi.
Ne haberi var daldaki yaprağın,
Topraktaki sudan;
Nereden çıkardın,
Sevmediğimi seni.
Kim kimi kıskandı maviyi,
Deniz mi, gökyüzü mü
Sakın, kıskanılmasın gözlerin.

(Altınoluk,14 Ekim 2001)