Düşüncemdeki Delik Şiiri - Naki Aydoğan

Düşüncemdeki Delik
Düşünen adamın düşüncesinde bir delik oluşmasın
Deli derler adama inanmaz
Bir fikir belirse düşüncesi oluşsa yırtacak paçayı
Bir fikir belirmez bir delik açılır
Akar düşüncesi
Hayatı kaçar adamın
Bir gün benimde başıma geldi
Yalnız benim deliliğim biraz tasarrufluydu
Hacıbektaş ilçesine gittim
Bir kış başı bir aralık günü
Vardığım yerde bir misafirperver arkadaş
Soruşturdu beni kendinle
Farkına varmadan hikâyem akmış sohbet ortasında
Akrabaların yardım etmek istemediler mi?
Ben istemedim
Ben istesem akrabalık yaralanır akar, kim ister
O’da beni bana bıraktı Hacıbektaş ilçesinde
Bende dolandım durdum
Külliyenin karşısında alçak bir istinat duvarına oturdum
Sağ tarafımda zamandan kalma bir arkadaşlık
Sol tarafıma da gelecekten inme bir arkadaşlık
Biri garip Bektaş diğeri bir kul sultan
Bir garip Bektaş dinledi beni bir kul sultan konuştu
Bektaş yokluğunu verdi arkadaşlık kul sultan varlığını gösterdi arkadaşlık
Bektaş’ın bir lirasını buldum verdim
Kul sultanın sahibini bekledim kavuştular
Ruhum çıktı benden cesedimi takip ettim bir gün
Yarın oldu düşüncemdeki delik güneş doğdu, döndüm
Yolculuğum bir rüyaydı vardığım yer gerçek