Düşünceliyim Bu Günlerde...

Düşünceliyim bu günlerde…
Bazen kısrakların yeleleri oluyor yumuşacık,elmas saçların,
Okşuyor gözyaşlarına boğulan kalbimi…
Bazen bir dağ meltemi,
Küçük bir çocuk kadar sevimli,
Ana bağrı kadar sıcak,
Bahar gibi mis kokan…
Gözlerin geliyor aklıma;
Üzerinde yürüdüğüm kum taneleri,
Memleketimin gizli ormanları,
İstanbul’un sessiz boğaz akıntıları,
Yağmura yakalandığım bir okul çıkışı,
En güzel rüyamdan uyanışım…
Ellerini tutuyorum sensizliğin uçurumunda,
Minik ellerinin hayalini kuruyorum
Ve hep buğulanıyor nefesim
Acaba ellerine değip ısıtır mı diye…
Ve sincap yüzünün bebek gülüşlerini arıyor benliğim…
Hüzünlerdeyim,üzüntülerdeyim bu günlerde…
Kasvetlerdeyim…
Yorgunum,sensizliğin yorgunu…
Evet; düşünceliyim bu günlerde…
Acaba yaşamak için mi aşık olmalı,
Yoksa aşık olmak için mi yaşamalı?
C şıkkını işaretliyorum,
Hiçbiri…
Bence;
Yaşamak için SANA aşık olmalı,
SANA aşık olmak için yaşanmalı…