elimde bir kağıt
düşüncelerimde mahkumum
ve şuursuzca kelimeler dökülüyor kalemimden
mutluluk vitesten atmış
son sürat uzaklışıyor benden
umutlarıma ezber bozan acılar hakim
ve sen
başımın tatlı belası
sabahı beklerken sensiz varsın yıldızlar yağsın gökyüzünden pencereme
ben perdelerimi çoktan kapattım
dört duvar odam
boş bir çerçeve resme ne gerek var
ben seni sol yanımda yaşatıyorum
senin unuttuğun benim
benim vazgeçemediğim; BENDEN ÖNCE BENDESİN
Kayıt Tarihi : 12.2.2013 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!