Kuşlar şarkı söylemeden gün ağırmadan..
Toprağa kar tanesi inmeden
seni hatırlayabiliyorsam...
Unutamıyorsam...
Etrafımda dört duvar
önümde bir ışık
bir ekran varken
senle geçen güzel günleri hatırlayabiliyorsam eğer...
Gözünü görmeden, ismini duymadan ,sarhoş olabiliyorsam eğer...
Yenilmiş miyimdir, bu hayat denilen oyuna henüz başlamadan?
Efe YildirimKayıt Tarihi : 31.10.2022 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan düşündüğüne aşık olur. Bildiğine aşık olur. Bazen o kadar düşünür ki düşünceleriyle yaşlanır. Düşüncesinde mükemmel mi mükemmel birini yaratır. Buna da platonik aşk derler. Aslında kavuşmak ya da kavuşmamak değildir platonik aşkta olay. Olmak ya da Olmamaktır, Düşünerek var etmek, var olmaktır.
![Efe Yildirim](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/10/31/dusuncelerin-oyunu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!