Düşüncelerin Dansı Şiiri - Turgay Kurtuluş

Düşüncelerin Dansı

Beyhude bir gölge,
katman katman yırtılmış zamanın içinde,
gözlerim kaybolan seslere bakıyor.
Her an, her düş,
toprağın altından çıkan çığlıklar gibi,
yükseliyor,
dönüyor,
ve düşüyor bir daha.

Keskin bir düşünce,
aklın ağzından fısıldayan bir hatıra,
ne zaman kırılır?
Nerede kırılır, bilmiyorum.
Bir şehri terk ettim,
ama o şehri,
sadece hatırlıyorum.

Gözlerimde dönen yıldızlar,
yavaşça yok oluyor,
sözcüklerin dansında kayboluyor.
Bir anlık bir sessizlik,
diğer anın içine sızıyor,
gözlerim korkuyor.
Duygular, kaybolan bir şehrin harfleri
gibi.

Bir kayıp var,
boşluklarla çizilen bir harita,
ve bu haritada yerini bulamayan her şey,
bir başka kaybı doğuruyor.
Bir zamanlar söylediğim kelimeler,
şimdi dans ederken düşüyor.

Ruhumun keskin hatları
bir araya gelince,
gözlerimden akan anlam,
sözcüklerin tüyleriyle şekil alıyor.
Beni tutan,
sadece o sessiz dans.
Bütün boşluklar,
birbirine sarılıp dönüyor.

Ve sonunda,
bir gülüş…
ve hiç bitmeyecek bir boşluk…
kapanmaz,
açılacak bir kelime bekler.

Düşünceler, dans eden kelimeler,
bütünleşiyor,
bütün zamanlar birleşiyor.
Keskin kelimeler
düşündürücü bir sarmal gibi
sonsuz bir kalp atışında kayboluyor.