gözyaşlarım buharlaşırken
karışırken bulutlara
yüzüme bile bakmıyordun
umursamıyordun
bakışlarımın dilenciliğini
her gidişin bir depremdi
ve ben hep ölüyordum
failim olsan da
kalbim yalancı şahidindi
ve sen her defasında
beraat ediyordun
terkedişlerinin müptelâsı yaptın beni
öylesine alıştım ki gidişlerine
bir odadan diğerine geçerken
gidiyorsun sanıyordum
o müptelâlık
o sanmalar savdı sayrılığımı
varlığın gibi yokluğuna da alıştım
düşüncelerim kanamıyor artık
sana yalvaran
sana yanan
o adam değişti
yanmıyor artık
sayısız kez çarptığın
o kapı da değişti
ardına kadar açık...
Kayıt Tarihi : 25.9.2011 05:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Ars](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/25/dusuncelerim-kanamiyor-artik.jpg)
Kutluyorum şiir yüreğinizi...
('faalim olsan da...' dizesinin 'failim olsan da...'şeklinde düzelmesi gerekiyor sanıyorum...)
TÜM YORUMLAR (2)