Düşüncelerim Şiiri - Mehmet Salih Seyhan

Gözlerimi Kapatıp Derin Bir Yalnızlık
Sessiz Vicdanları Görmek Geliyor İçimden.
Sabrın Kıyılarında Kaç Kere Bekledim Ama Olmadı.
Çaresizlik Yıprattı Yüreğimi
Şimdi İse Yaşlı Hayallerime Acıyorum.
Ve Vicdanımla Yüzleşmekten Korkuyorum.
Biliyorum ki Vicdanımla Yüzleşsem
Kalbim Bin Türlü Acıda Boğulacak
Ve Nefes Almaktan Utanacaktır.
Çünkü Bugüne Kadar
Bazı Şeylere Karşı Bir Olmam Erdemli
Bir İnsan Olma Yoluna Kapatmaktı.
Cesaretin Kapısını Bir Arayabilsem,
Neler Değişmezdi Ki...
Korkularım Kaybolacaktı,
Kendi İçimde Saklı Yalnızlığım Kalabalıklaşacaktı,
Coşacaktı Yüreğim Bir Anda
Belki De Yeni Bir Hayata
Yeni Sevdalara Tohum Ekecektim.
Filizlerden Sevdalarımı Görünce de
Işıl, Işıl Parlayacaktı Gözlerim.
Ah Şu Siyahlara Örünmüş
Hayatın Sahte Ebruli Renkleri.
Nasılda Değiştiriyor Bizi, Bizi Bizden Alıyor.
Siyaha Ağıtlaşan Hayatın
Ebruli Renkleri Gözümüze Ne kadar Tatlı Geliyor,
Halbuki Vicdanımızı Daraltıyor Durmadan.
Adil Acıma Sevinme Duygusunu Köreltip
Parçalarını Sinsice Atıyorlar Yalnızlığımız.
Kalbe Mekan Kuran Güzelliklerimizin
Hassas Ruhuydu Vicdanımız.
Affetme, Acıma, Koruma Kötülüğe Karşı Gelme
Onun Yücelmesini Sağlayan
Kavramın Anlamlarıyla.
Vicdanımızın Rahatlanması
İyiliklerimizin Güzel Serin Havasından Gelirdi.
Menfaatin Ve Çıkarcılığın
İnsanoğlunun Durmadan Zehirlenmesi
Ve Düşüncelerine Taht Kurması
Vicdansız İnsan Yolunda İlerletti.
Bizleri Acıma Ve Sevme Duygusunu
Nefret Denen Bir Kavram
Yavaş, Yavaş Çürüttü Bir Zamanlar
Her Acı Olaya Parçalanan
Yüreğimiz Ölüme Karşı Bile
Duyarsızlaşacak Kadar Taşlaştı.
Sırf Kendi Egomunu Tatmin Etmek İçin
Bir Kör Olmayı Yeğledik Dünyaya Karşı.
Bu Dünyaya Sadece Kendimizi Gördük
Ancak Dünya İnsanlığında
Bir Bütün Halinde Yaşayan İnsan
İyi Ve Kötü Durumları Paylaştıkça Yücelecektir.
Ve Erdemli Bir İnsanlığın Ta Kendisi Olacaktı.
Ve Vicdan Sonsuz Bir Rahatlamayla
Gülümseyecektir Kalpten.
İnsanoğlu Vicdanı Ölüme Karşı
Sessiz Kalmayacaktır.
Sensiz Kalmamamsıda Karanlığın
İçindeki Bir Mumun Işığını
Alevlendirmesi Olacaktır