Gün taze tıpkı somun bir ekmek gibi
kokusu sindikçe siniyor göğsüme
guguk kuşları mırıldanıp duruyor yine
hava keskin bir bıçak gibi
ve düşüncelerim çırılçıplak
Gün taze yorgun akıyor zaman
sararıp soluyor avuçlarımda aşk
ve usulca yapraklar düşüyor uzaklarda
ve bir şair yani ben yani kendim
durmadan kürek çekiyorum yitik sevdaların gölgesinde
Gün taze tıpkı onsekizinde gelinlik kızlar gibi
telli duvaklı ve nazlanıyor yine
bir doğuş istiyor ufkumdaki mavilik
ve yine dolanıyor pencereme aşk
ve yaşamın kıyısında yine soluyor şiir
24.07.09
ANKARA
Kayıt Tarihi : 24.7.2009 10:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!