Ufuklarda savruldu gözlerim, gecede
Dünya üzerime yıkılıyor, şu küçük tepede
Savur beni... olmazsa yüreğimi rüzğar
İçimde zaten fırtına oldu pişmanlıklar.
Sessiz çarklara takıldım gidiyorum,
Reddettiğim fikirlerden, takdir bekliyorum.
İnsanlar deniz, insanlar okyanus, herkes damla.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
