Sanki onlarca yıl yaşamış gibiyim.
Bedenime yılların verdiği acıları çivilemişim.
Durmadan akan terimin kan kokusunu hissettirmesi,
Her zorluğa göğüs geldiğimi sergiliyordu.
Oysaki kalibimin atışını, yorgunluğunu ve bir ihtiyarın son demlerini yaşayacak anlarındaki gibi yavaş yavaş durmadan çarpıp duruyordu.
Düşüncelerimin beni bir yerden başka bir yere,
Bir duygudan başka bir duyguya hapsetmesi,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta