Düşünceler Şiiri - Tuba Gürdere

Allah iki duyguyu yüklemeseydi üzerimize:
Cenneti ve cehennemi,
Ateşi ve suyu,
Havayı ve toprağı,
Ve yaşamın kendisi olmak için;
...Zerrede bir ufka varıncaya dek
Varlıkta ki düşünce yaşanılana denk olacaktır.
Yaşayan bir düşünce ezelden ebede kadardır.
Ve edebi bir fikre varmak öz düşünceye ulaşmaktır.
İçinde ezeli çöl bulunmasa nasıl varılır ki ebedi okyanusa?
Ve en derinlerde;
Nice ateşler alevlenir suda; düşüncede durulmak adına.
Ötelerin sonsuz mükafatı bir huzura varmaksa,
Yanmalı yaşarken, savrulmalı,sonsuzluğa içten dokunmalı.
Oysa hep gördüklerimizi biliyoruz.
Bilmemiz gerekenleri bilemiyoruz bazen.
Bilinseydi herşeye dair en içten, bilgiden öte bilinç.
Aynı olur muydu yinede düşünceler?