Yüreğimde bir sıkıntı ne oldum bilmiyorum, Ölüm denilen nesne yavaşça yaklaşıyor.. Hayatı seviyorum usanmadım savaşmaktan, Şu yokluğun içinde gururum kırılıyor.. Kimse bilmiyor beni anlatamam derdimi, Sitres mi sinir mi içimi kemiriyor.. Ölümü düşleyerek hayatımla tartıkça Neden geldim diyorum, gözlerim yaşarıyor.. Mesele bir değilki ona kafamı yorsam, Bir bebenin hayali yavaşça kayboluyor.. Mutluluk denilen şey nasıl diye sorsalar.. Para denilen şeyler hiç olmasa diyorum. Bu sözcükler kafamda birer birer söndükçe, Belki ölümü seçtim, size veda diyorum. Fethi"yim ben dostlarım, bu dünyada gülmedim.. Bizi bu hele koyanlar dert bulsun istiyorum. 1995ÇANAKKALE Fethi TAŞKIN
Fethi TaşkınKayıt Tarihi : 15.4.2012 19:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fethi Taşkın](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/15/dusunceler-83.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!