Bu durak son duraktır, bulunur başlangıcı,
Belki bir roman olur, araştırsan andıcı.
Aşk ile yaşayanlar, hayatı doya,doya,
Düşmezler hiçbir dönem, karanlık bir kuyuya.
Küçük balık tutanlar, sevda sandallarında,
Yanarlar köz olurlar, hayat mangallarında.
Bir duman kaplar göğü, yelpazeler savurur,
Zavallı insanoğlu, her bir şeyle avunur.
Bulur küçük bir umut, tüm dünyası bu olur,
Tutunmaya çalışır, her rüzgarda savrulur.
Kökleri sağlam ise, tarihi kale gibi,
Kesilmez çınar olur, gölge eder her yeri.
Unutmuşsa maziyi, kırılmışsa dalları,
Duyulur arkasından, eyvah haykırışları.
Son pişmanlık dünyada, yaşarken para etmez,
Çalış arkadaş durma, kazandıkların yetmez.
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rafet Haznedar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/11/dusunceler-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!