Bazıları çocukluktan itibaren korku ile sindirilmiştir.Büyüdüklerinde de durum değişmez. Konuşmaya korkarlar (biri azarlar diye) , karar vermeye korkarlar (bak gene yanlış karar derler diye) , adım atmaya korkarlar (yargıyla bakan gözleri görmemek için) ve bitmez korkmaları. En önemlisi büyümekten korkarlar.Çünkü alışmıştırlar onların adına konuşacak, onların adına karar verecek ve onların yerine adım atacak birilerinin olmasına.Kendileri olmayı hiç başaramamıştırlar.Artık büyüyün ve biran önce kendi ayaklarınız üzerinde yürümeye başlayın...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta