Bazıları çocukluktan itibaren korku ile sindirilmiştir.Büyüdüklerinde de durum değişmez. Konuşmaya korkarlar (biri azarlar diye) , karar vermeye korkarlar (bak gene yanlış karar derler diye) , adım atmaya korkarlar (yargıyla bakan gözleri görmemek için) ve bitmez korkmaları. En önemlisi büyümekten korkarlar.Çünkü alışmıştırlar onların adına konuşacak, onların adına karar verecek ve onların yerine adım atacak birilerinin olmasına.Kendileri olmayı hiç başaramamıştırlar.Artık büyüyün ve biran önce kendi ayaklarınız üzerinde yürümeye başlayın...
Tamamını Oku
