Bazıları çocukluktan itibaren korku ile sindirilmiştir.Büyüdüklerinde de durum değişmez. Konuşmaya korkarlar (biri azarlar diye) , karar vermeye korkarlar (bak gene yanlış karar derler diye) , adım atmaya korkarlar (yargıyla bakan gözleri görmemek için) ve bitmez korkmaları. En önemlisi büyümekten korkarlar.Çünkü alışmıştırlar onların adına konuşacak, onların adına karar verecek ve onların yerine adım atacak birilerinin olmasına.Kendileri olmayı hiç başaramamıştırlar.Artık büyüyün ve biran önce kendi ayaklarınız üzerinde yürümeye başlayın...
Jale KozkamanKayıt Tarihi : 13.5.2013 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!