Ben incecik bir çığlıkla geldim düşlerine,
Boynu bükük hayallerine,gülüşlerine.
Sensizliğe öyle bir sensizlik ekledim ki,
Geceler gündüzler yetmedi benim düşüncelerime....
Ben haykırışlarla geldim bakışlarına,
Sesini yalnız kendim duyduğum.
Bir yağdım,yüreğinde fırtınalar oluştu,
Bir durdum bensizlik seni de vurdu.
Artık bilinmeyen denklemler kuruyorum kendimce,
Cevaplarını bir türlü bulamadığım.
Görmüyorsun ama,
Ne içten bir tebessüm ediyorum samanyoluna,
Ne de ağlıyorum geçmişime ve geleceğime.
Satılığa çıkardım duygularımı,alan var mı?
Var mı benim yerime ağlayacak,
Dalgalı denizler gibi çağlayıp,kahkaha atacak.
En önemlisi de,yapmak isteyip de yapamadığım
Hayallerime sahip çıkacak.
Biliyorum,kır çiçeklerini sen de seviyorsun,
Dön diyorsun ilkbahar yağmurlarıyla,
Gül her ne kadar yeşili kalmadıysada,yeşil ve mavi dünyaya.
Nisan ayında sev diyorsun
Eylül ayında mutlu ol.
Neler de düşünüyorsun öyle,
Ama biliyorsun ki ayrılık bu;
Sensizliğin bir adı,
Bir de anlayamadığın güzelliği var.
Öyle kalmalı;
Bendeki Sensizlik,
Sendeki Bensizlik gibi.
(İstanbul-Nisan 2001)
Nazmiye KayarKayıt Tarihi : 12.1.2007 15:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)